Ekiden 2017

W sobotę i niedzielę 13 i 14 maja w Warszawie odbywał się bieg, a dokładnie sztafeta długodystansowa. Zespoły składające się z 6 zawodników miały do pokonania dystans równy dystansowi maratonu, czyli 42 kilometry i 195 metrów.

Medal Ekiden 2017

Medal Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek

W Sztafecie Ekiden brałam udział w 2015 i 2016 roku, jako zawodnik zespołu Rembertów Team, w tym roku startowałam w barwach Adidas Runners Warsaw. W dwóch poprzednich edycjach startowałam w sobotę w tym roku start naszego zespołu zaplanowany był na niedzielę od godziny 14.

 

Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek

Znając ten bieg i panujące na nim zasady, wiedziałam, że nie muszę być na 14 biegnąc na piątej zmianie. Jednak chciałam być, aby móc wraz ze swoją drużyną kibicować biegnącym na trasie. Adidas wystawił kilka drużyn, w tym dwie, które składały się z osób chłodzących na treningi do strefy Adidas Runners Warsaw.

Będąc na miejscu trochę się zdziwiłam, bo startując w poprzednich latach zawsze było bardzo dużo drużyn i dużo zawodników. W tym roku było znacznie mniej, w strefach zmian było luźno. Dowiedziałam się później, że w sobotę było dużo więcej osób (a właśnie w poprzednich latach startowałam w soboty). Mniej osób startujących to miej kibiców na trasie, ale również luźniej na trasie i w strefie zmian.

Na trasie biegu, biegły kolejne osoby, a drużyna kibicowały i integrowały się. Wyjątkowość tego biegu i dobra atmosfera to właśnie sprawka drużyn, a dokładnie zawodników, którzy aktualnie nie biegną.

Czas naprawdę szybko leciał, nawet nie wiem, kiedy zleciały dwie godziny, a później kolejne minuty.

 

Ekiden 2017 fot. Tomasz Klosek

Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek

Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek

Czas oczekiwania się skończył, nadszedł czas mojego startu. I tu też niespodzianka, chwila, którą długo zapamiętam. Kacper, czyli Biegowy_Świr z sąsiedniej drużyny Adidas Runners Warsaw wziął flagę i powiedział, że będzie mi towarzyszyć w starcie. Po odebraniu pałeczki od Ani ruszyłam na moje 5 kilometrów. Szybki start, może nawet za szybki, bo pierwszy raz zdążyło mi się nie wystartować zegarka. Napędzana endorfinami jeszcze przez 300 metrów od włączenia zegarka biegłam w tempie ok 5:20. W dalszym biegu niestety wróciłam do mojego obecnego tempa

Przebiegnięcie 5 kilometrów zajęło mi 34:30. Dawałam z siebie wszystko, co mogłam, ale póki, co nie mogę przyspieszyć. Ten szybki początek też mi trochę zaszkodził, bo bezpośrednio po biegu zaczęła mnie boleć głowa.

Ekiden 2017 fot. FotoMaraton

Ekiden 2017 fot. FotoMaraton

Ekiden 2017 fot. FotoMaraton

Ekiden 2017 fot. FotoMaraton

Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek

Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek

Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek

To, że ja skończyłam oznaczało, że na trasie jest ostatnia osoba z naszej sztafety. Po chwili odpoczynku dołączyłam do reszty drużyny, aby kibicować i dołączyć do biegu. Na ostatnim okrążeniu ostatniego naszego zawodnika, wszyscy z dwóch drużyn Adidas Runners Warsaw dołączyliśmy do biegu. Kamil przebiegał przez metę w towarzystwie całej drużyny. Wspomnienia, które, zostaną na długo, bo bycie częścią tej drużyny było naprawdę wspaniałe.

Ekiden 2017 fot. Tomasz Kłosek